کمی پیش از نوروز ایرانیان خانه های خود را آب و جارو می کنند و غبار از خانه خود می ربایند و این پاکیزگی خانه نمادی است برای پاکیزگی قلب آدمها و نزدیک شدن آنها به یکدیگر.

.

ایرانیان تخم مرغ را به نوعی نماد فراوانی می دانند و با رنگ کردن و راستن، آنرا قدر می نهند و با گذاشتن تخم مرغ های رنگی بر سر سفره هفت سین این قدرشناسی را به اطرافیان و میهمانان یادآوری می کنند.

.

برقراری هفت سین در خانه یکی  از رسم های دیرینه ایرانیان است؛ سفره ای رنگارنگ از سنجد، سمنو، سکه، سیر، سماق، سبزی، سرکه؛ و البته آیینه و قرآن حافظ و سیب و عود و شمع. در واقع سفره هفت سین پاتوقی است برای اهل خانه که لحظه تحویل سال دور هم باشند و گل بگویند و گل بشنوند و شاید کسی پیدا شود پس از مراسم عیدی دادن و عیدی گرفتن فال حافظ بگیرد و باقی ماجرا...

.

دورهم جمع شدن و گپ و گفت کردن یکی دیگر از رسم های کهنه ایرانیان است؛ کوچکترها به دیدن بزرگترها می روند و عیدانه می گیرند تا به این وسیله برکت روزی خود را افزایش دهند، و بزرگترها نیز در پاسخ به مهربانی کوچکترها به خانه آنها می روند و گل می گویند و گل می شنوند و نقل و شیرینی می خورند.

.

ایرانیان در روز دوازدهم فروردین ماه هر سال، بساط سفر را فراهم می کنند تا در روز سیزدهم به دشت و دمن بروند و نحسی سیزده را به دور ریزند؛ زیرا این روز را بدیمن و بدشگون می دانند.

دختران ایرانی در عصر این روز برای گشایش بختشان سبزه گره می زنند و در راه برگشت سبزه را در آب روان می اندازند؛ یا در طبیعت رها می کنند.

credit: diibache.ir